Er yezhoniezh e vez implijet an termen displegadur liesgourel pe displegadur liespersonel (saoz: polypersonal agreement pe polypersonalism) evit komz eus ar fed ma c'hell bezañ displeget ur verb evit klotaat gant meur a arguzenn war un dro, perliesañ betek peder d'ar muiañ.
Ur perzh morfologel an hini eo hag a dalvez da verkañ ar penn ("pennmerkadur", saoz. head marking) kavet alies er yezhoù liessintezel. Klokaat a ra peurliesañ an displegadur liesgourel gant an ergativelezh.
Er yezhoù nann-liesgourel, e vez displeget ar verb hervez an arguzenn bennañ, da lâret eo ar rener evel e brezhoneg, pe c'hoazh ne vez ket displeget tamm ebet evel e sinaeg. Gant yezhoù liesgourel avat e vez implijet morfemennoù staget ouzh ar verb evit diskwel ar rener, ar renadenn eeun, ar renadenn dieeun, ar resever, hag all.
Kavet e vez an displegadur liesgourel e yezhoù evel an euskareg hag ar jorjieg hag en darn vrasañ eus ar yezhoù liessintezel, evel da skouer ar gwaranieg, an tsalagieg ('"tcherokeeg") hag an inuktitut.
E jorjieg, da skouer, e vez savet ul lieselfenn verbel diwar ur wrizienn mui meur a genger hervez an ezhommoù resis. Gant al lieselfenn verbel jorjiek e c'heller merkañ ar rener, ar renadenn eeun, ar renadenn dieeun, ar resever, al lec'hiañ, ar perc'henniezh hag an abeg, da skouer:
Disheñvel al liesgourelezh eo diouzh ar raganvioù renadenn stag" (saoz. clitic pronoun) implijet gant yezhoù romanek zo dre ma n'int ket suert raganvioù stag enbarzhiet er verb, da skouer e galizeg: